Bloomberg: Η Ευρώπη βυθίζεται στην ακυβερνησία και την πολιτική κρίση
Η Ευρώπη βιώνει μια πρωτοφανή περίοδο πολιτικής αδυναμίας, όπου κυβερνήσεις από τη Βρετανία έως την Πολωνία αδυνατούν να λάβουν ουσιαστικές αποφάσεις, μετατρέποντας την ήπειρο σε μια ακυβέρνητη ζώνη, σύμφωνα με το Bloomberg.
Το άρθρο τονίζει πως τα κοινοβούλια είναι κατακερματισμένα, οι κοινωνικές αναταραχές αυξάνονται, ενώ η άνοδος ακραίων κομμάτων και οι οικονομικές πιέσεις επιδεινώνουν την κατάσταση. Η πολιτική αδράνεια ενισχύει τα άκρα και καθιστά την Ευρώπη πιο ευάλωτη απέναντι σε αυταρχικούς ηγέτες.
«Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Κιρ Στάρμερ και ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν ίσως να δυσκολεύονται περισσότερο, αλλά από τη Χάγη μέχρι τη Βαρσοβία και από το Βερολίνο μέχρι τη Μαδρίτη, οι κυβερνήσεις δείχνουν ανίκανες να ελέγξουν την κατάσταση», αναφέρει το Bloomberg.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη είναι βαθιά: στριμωγμένοι προϋπολογισμοί, γραφειοκρατία, κατακερματισμένα κοινοβούλια, κοινωνικές αναταραχές και άνοδος ακροδεξιών κομμάτων. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, πραγματοποιήθηκε χθες γενική απεργία κατά των περικοπών.
«Η ανικανότητα στην άσκηση της εξουσίας γίνεται ο κανόνας, ενώ η ακροδεξιά ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις ενόψει εκλογών σε Γερμανία, Γαλλία και Βρετανία. Οι αγορές ομολόγων ήδη καταγράφουν ανησυχητικά σημάδια, ειδικά σε Παρίσι και Αθήνα», σημειώνει το άρθρο.
Η πολιτική αδράνεια ενισχύει τα άκρα και ανοίγει το δρόμο σε ηγέτες που προκαλούν αναταραχές. Παράλληλα, μια αποδυναμωμένη Ευρώπη γίνεται στόχος αυταρχικών δυνάμεων όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Σι Τζινπίνγκ.
Ο Τζιοβάνι Ορσίνα του Luiss University στη Ρώμη δηλώνει: «Είμαι μάλλον απαισιόδοξος. Ο κόσμος έχει αλλάξει, και η Ευρώπη δείχνει σαν ξένο σώμα».
Οι βαθύτερες αιτίες είναι κοινές: αναιμική ανάπτυξη, διαφωνίες για την κατανομή του πλούτου, ρητορική κατά πλουσίων και μεταναστών, καθώς και η γήρανση του πληθυσμού που πιέζει τα δημόσια ταμεία και διχάζει τις γενιές.
Η ιστορία θυμίζει τους κινδύνους του παρελθόντος: στη μεσοπολεμική περίοδο, το χάος οδήγησε στην άνοδο φασιστικών καθεστώτων σε Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία και Πορτογαλία, ενώ Γαλλία και Βρετανία αγνοούσαν το φαινόμενο.
Σε εθνικό επίπεδο, η κατάσταση διαμορφώνεται ως εξής:
– Γαλλία: Ο 5ος πρωθυπουργός μέσα σε δύο χρόνια, Σεμπαστιέν Λεκορνί, καλείται να συνεργαστεί με την αριστερά για τον προϋπολογισμό, ενώ το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο προηγείται στις δημοσκοπήσεις.
– Βρετανία: Ο Κιρ Στάρμερ έχει χάσει δυναμική και αντιμετωπίζει εσωκομματική ανταρσία, με το λαϊκιστικό κόμμα Φάρατζ να ανεβαίνει.
– Γερμανία: Ο καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς αγωνίζεται να κρατήσει τον εύθραυστο συνασπισμό, ενώ το κόμμα του ισοψηφεί με το ακροδεξιό AfD.
– Ισπανία: Ο Πέδρο Σάντσεθ κυβερνά με τη στήριξη των Καταλανών αυτονομιστών.
– Ιταλία: Η Τζόρτζια Μελόνι διατηρεί τη σταθερότητα αλλά περιορίζεται από τον κυβερνητικό συνασπισμό και το υψηλό χρέος.
– Πολωνία: Η δεύτερη θητεία του Ντόναλντ Τουσκ έχει παγώσει λόγω της εκλογής εθνικιστή προέδρου με δυνατότητα βέτο.
– Ρουμανία: Η χώρα βγαίνει από τη χειρότερη πολιτική κρίση μετά το κομμουνιστικό καθεστώς, με υποψήφιο που φημολογείται ότι είχε ρωσική στήριξη.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Ένωση καλούνται να διαχειριστούν αυτή την περίπλοκη και ευάλωτη κατάσταση, ενώ η ήπειρος μοιάζει να βρίσκεται σε σταυροδρόμι κρίσης και αβεβαιότητας.
