Στέφανος Τσιτσιπάς: Η σχέση με τον πατέρα μου και η επιστροφή στην Ελλάδα
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς επιστρέφει δυναμικά στο tour της ATP, συμμετέχοντας στο Shanghai Masters όπου θα αντιμετωπίσει τον Πορτογάλο Νούνο Μπόρτζες.
Σε συνέντευξή του στο επίσημο σάιτ της ATP, ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας άνοιξε την καρδιά του για τη σχέση με τον πατέρα του, Απόστολο Τσιτσιπά, που είναι και ο προπονητής του. «Είναι πολύ αναζωογονητικό για μένα ως παίκτης να έχω αυτή τη σχέση με έναν πατέρα. Είναι ακριβώς εκεί που ήθελα να βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό. Και είμαι χαρούμενος. Έχει προσαρμοστεί στις ανάγκες μου κι εγώ στις δικές του. Και οι δυο μας δημιουργήσαμε μια δυναμική που είναι κάτι για το οποίο μπορούμε να είμαστε περήφανοι» είπε.
Ο Στέφανος τόνισε με έμφαση: «Είμαι εξαιρετικά περήφανος που τον αποκαλώ προπονητή μου και πατέρα μου. Αλλά πρώτα απ’ όλα, πατέρα μου. Και μετά προπονητή μου». Παράλληλα, μίλησε για το μέλλον της συνεργασίας τους, επισημαίνοντας ότι θα ήθελε να προστεθεί ένα νέο μέλος στην ομάδα που να δουλέψει μαζί με τον πατέρα του. «Προφανώς δεν γίνεται νεότερος, οπότε αν μπορέσω να βρω το κατάλληλο πρόσωπο, θα είναι δίπλα του με καθαρή, πιο φρέσκια οπτική. Αυτό θα επιτρέψει και στον πατέρα μου να κάνει ίσως ένα βήμα πίσω, ώστε να απολαύσει περισσότερο τη ζωή, γιατί δεν είναι μόνο το τένις. Και του το υπενθυμίζω και του το λέω αυτό εδώ και πολύ καιρό».
Όσον αφορά την εγκατάσταση του Νόβακ Τζόκοβιτς στην Ελλάδα αλλά και τις στιγμές που πέρασε ο ίδιος στη χώρα του, ο Στέφανος εξομολογήθηκε: «Το να γνωρίσω τον Νόβακ σε πιο βαθύ επίπεδο ήταν ωραίο, γιατί στο tour δεν έχεις αυτή την ευκαιρία. Πέρασα πολύ χρόνο συνδεόμενος με το πνεύμα μου στην Ελλάδα. Πέρασα πραγματικά όμορφα εξερευνώντας τη χώρα μου και κάνοντας πράγματα που βρήκα πνευματικά γεμάτα. Χρειαζόμουν σίγουρα αυτό το διάλειμμα. Το συνειδητοποίησα μόνο όταν βρέθηκα εκεί».
Επίσης, μοιράστηκε την ανάγκη του για πιο ανθρώπινες στιγμές: «Πέρασα πολύ χρόνο με τη μικρή μου αδελφή, με τον αδελφό μου τον Πέτρο, που συνήθως τον βλέπω μόνο μέσα στο γήπεδο όταν παίζουμε διπλά μαζί. Αυτό είναι κάτι που μου λείπει λίγο στην καθημερινότητά μου – λίγη ανθρωπιά. Ειδικά όταν βρίσκεσαι διαρκώς υπό πίεση, κυνηγώντας βαθμούς, τουρνουά, όλα αυτά. Είναι σημαντικό μερικές φορές να κάνεις ένα βήμα πίσω και να επανασυνδέεσαι με την ανθρωπιά σου».
