Αποκαλύψεις για την ταυτότητα του κοριτσιού με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι μετά από 360 χρόνια
Για περισσότερα από τρεις αιώνες, ο πίνακας «Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» του Γιοχάνες Βερμέερ έχει αιχμαλωτίσει το ενδιαφέρον και τη φαντασία των θεατών, ενώ η ταυτότητα της νεαρής γυναίκας παραμένει αμφιλεγόμενη.
Ο ιστορικός Andrew Graham-Dixon, σύμφωνα με δημοσίευμα της Daily Mail, υποστηρίζει πως το έργο απεικονίζει πιθανότατα τη 10χρονη τότε κόρη του βασικού προστάτη του Βερμέερ, Pieter van Ruijven, και της συζύγου του Maria de Knuijt. Το ζεύγος ήταν μέλη μιας προτεσταντικής αίρεσης, του αρμιανισμού, και η κόρη τους, Magdalena, θεωρείται πως είναι το κορίτσι της ελαιογραφίας.
Ο Graham-Dixon επισημαίνει ότι το κορίτσι ντύνεται ως Μαρία Μαγδαληνή, μια χαρακτηριστική οπαδός του Ιησού Χριστού, και «στρέφεται, με τέτοιο βάθος συναισθήματος, προς τον Ιησού Χριστό». Η θρησκευτική αυτή διάσταση συνδέεται με τις πεποιθήσεις της οικογένειας, οι οποίοι ήταν αρμινιανοί, μια ομάδα που εκείνη την εποχή απαγορευόταν στην Ολλανδία.
Η Maria de Knuijt, κύρια προστάτιδα του Βερμέερ, ήταν επίσης μέλος των κολλεγιανιστών, μιας ακόμη πιο ριζοσπαστικής ειρηνιστικής και δημοκρατικής ομάδας εντός του αρμινιανισμού, αφοσιωμένης στη φιλανθρωπία. Ο ζωγράφος συμμετείχε ενεργά στις συγκεντρώσεις αυτών των ομάδων.
«Κάθε ένας από τους πίνακές του ήταν εμπνευσμένος από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της Maria de Knuijt και των κοντινών της προσώπων, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Βερμέερ», αναφέρει ο Graham-Dixon.
Σχετικά με το συγκεκριμένο έργο, προσθέτει: «Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι, που έγινε ακόμη πιο διάσημο χάρη στη μυθοπλαστική περιγραφή της Tracy Chevalier και την κινηματογραφική μεταφορά, πιθανότατα απεικονίζει την κόρη της Maria και του Pieter, τη Magdalena. Θα ήταν 12 ετών το 1667 και αν ανήκε στους κολλεγιανιστές όπως οι γονείς της, θα είχε ήδη επιβεβαιώσει τη δέσμευσή της στον Χριστό».
Η Maria de Knuijt άφησε στον Βερμέερ σημαντική χρηματική κληρονομιά και ανέλαβε την πώληση των περισσότερων έργων του ζωγράφου.
Ωστόσο, η συγγραφέας Ruth Millington, ειδική στην ιστορία της τέχνης, εκφράζει επιφυλάξεις για την ταυτοποίηση της μούσας ως συγκεκριμένου προσώπου. Σε δήλωσή της στην Daily Mail, υπογραμμίζει ότι η γοητεία του πίνακα έγκειται ακριβώς στο μυστήριο της μούσας και ότι δεν πρόκειται για άμεσο πορτρέτο αναγνωρίσιμου μοντέλου. «Οι πίνακες συχνά παρερμηνεύονται ως βιογραφικά, ενώ είναι πολύ πιο σύνθετοι και συμβολικοί», επισημαίνει.
Το νέο βιβλίο του Andrew Graham-Dixon με τίτλο «Vermeer: A Life Lost and Found» αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο από τον εκδοτικό οίκο Allen Lane, προσφέροντας περαιτέρω ανάλυση για τη ζωή και το έργο του μεγάλου Ολλανδού ζωγράφου.
