Λεκορνί στο Κοινοβούλιο: Μάχη για την Επιβίωση της Κυβέρνησης και τον Προϋπολογισμό
Ο Σεμπαστιάν Λεκορνί, πρωθυπουργός της Γαλλίας, αναμένεται να απευθυνθεί σήμερα στο κοινοβούλιο, παρουσιάζοντας τις βασικές προτεραιότητες του προϋπολογισμού της κυβέρνησής του. Στόχος του είναι να κερδίσει τη στήριξη των Σοσιαλιστών, μια στήριξη κρίσιμη για την αποφυγή της πρότασης δυσπιστίας που απειλεί να ανατρέψει την κυβέρνηση.
Η Γαλλία βιώνει τη σοβαρότερη πολιτική αναταραχή των τελευταίων δεκαετιών, με το κοινοβούλιο να είναι διχασμένο σε τρία κύρια ιδεολογικά στρατόπεδα. Οι διαδοχικές μειοψηφικές κυβερνήσεις αγωνίζονται να περάσουν προϋπολογισμούς που περιορίζουν το έλλειμμα, σε ένα περιβάλλον έντονης πολιτικής πόλωσης.
Η ριζοσπαστική Αριστερά και η Ακροδεξιά έχουν ήδη καταθέσει προτάσεις δυσπιστίας, με τις ψηφοφορίες να έχουν προγραμματιστεί για το πρωί της Πέμπτης. Ο Λεκορνί θα βρεθεί σε δυσχερή θέση αν δεν καταφέρει να εξασφαλίσει τουλάχιστον τη στήριξη των Σοσιαλιστών.
Σε ηλικία μόλις 39 ετών, ο Λεκορνί έχει τη συντομότερη θητεία πρωθυπουργού στη σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας, μετά την πρόσφατη παραίτηση και την επανεκλογή του την περασμένη εβδομάδα. Παρά την επανεκλογή του, η απειλή της πτώσης παραμένει ορατή, με πιθανή συνέπεια την προκήρυξη νέων βουλευτικών εκλογών από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.
Ο Μακρόν έχει ήδη αλλάξει πέντε πρωθυπουργούς μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια, προσπαθώντας να αποφύγει την παραίτηση ή πρόωρες εκλογές. Η σημερινή ομιλία του Λεκορνί ακολουθεί την πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου μετά τον επαναδιορισμό του την Παρασκευή.
Οι Σοσιαλιστές, που είναι διχασμένοι ανάμεσα σε μετριοπαθείς και πιο αριστερούς κύκλους, συνεδριάζουν επίσης σήμερα για να αποφασίσουν αν θα στηρίξουν την πρόταση δυσπιστίας. Περίπου 25 ψήφοι Σοσιαλιστών θα μπορούσαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση.
Το κόμμα ζητά την κατάργηση της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος που εισήγαγε ο Μακρόν, καθώς και την επιβολή φόρου στους δισεκατομμυριούχους. Ωστόσο, αυτές οι προτάσεις κινδυνεύουν να απομακρύνουν τη στήριξη των συντηρητικών, αυξάνοντας τον κίνδυνο πτώσης της κυβέρνησης του Λεκορνί.
