Κικίλιας: Η ναυτιλία απαιτεί δίκαιους διεθνείς κανόνες χωρίς τιμωρητικά μέτρα
Μετά την ολοκλήρωση της 2ης Έκτακτης Συνόδου της Επιτροπής Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO), ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Βασίλης Κικίλιας, υπογράμμισε την ανάγκη θέσπισης διεθνών κανόνων αποδεκτών από όλα τα κράτη, αποφεύγοντας την επιβολή τιμωρητικών μηχανισμών που θα επιβαρύνουν το παγκόσμιο εμπόριο.
Ο κ. Κικίλιας επισήμανε ότι η Ελλάδα, ως η μεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναμη παγκοσμίως, στηρίζει σταθερά τον IMO ως τον αποκλειστικό ρυθμιστή των κανόνων για τη ναυτιλία. Η χώρα είχε εκφράσει έγκαιρα επιφυλάξεις για το προτεινόμενο «πλαίσιο μηδενικών εκπομπών», προτείνοντας βελτιώσεις που αντανακλούν τις πραγματικές ανάγκες και τη σημερινή κατάσταση της αγοράς καυσίμων.
Οι διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν χαρακτηρίστηκαν από δυσκολίες, αποκαλύπτοντας σημαντικές αδυναμίες σχετικά με τα χρονοδιαγράμματα εφαρμογής, την άνιση μεταχείριση του LNG ως καυσίμου και τις υπερβολικά αυστηρές κυρώσεις. Ο υπουργός τόνισε ότι η υιοθέτηση αυτών των μέτρων θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρές δυσλειτουργίες στο παγκόσμιο εμπόριο και σε αύξηση των τιμών των προϊόντων.
Η ψήφιση της τελικής συμφωνίας αναβλήθηκε για έναν χρόνο, ώστε να δοθεί χρόνος για περαιτέρω διαπραγματεύσεις μεταξύ των κρατών-μελών του IMO με στόχο την ενσωμάτωση ρεαλιστικών και δίκαιων προτάσεων της αγοράς. Όπως σημείωσε ο κ. Κικίλιας, αυτή η διαδικασία είναι απαραίτητη για την ενεργειακή ασφάλεια της διεθνούς ναυτιλίας και τη σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας.
Καταλήγοντας, ο υπουργός τόνισε ότι η Ελλάδα, αξιοποιώντας τη μακρά ναυτική παράδοση, την εξειδίκευση και τον ισχυρότερο εμπορικό στόλο, θα διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στις επόμενες διαπραγματεύσεις για τη διαμόρφωση του νέου πλαισίου.
Αναλυτικά η δήλωση του Βασίλη Κικίλια:
«Η ναυτιλία χρειάζεται διεθνείς κανόνες αποδεκτούς από όλους και όχι τιμωρητικούς μηχανισμούς. Η Ελλάδα, ως η μεγαλύτερη δύναμη στην παγκόσμια ναυτιλία, στήριξε διαχρονικά τον ΙΜΟ ως αποκλειστικό ρυθμιστή των κανόνων για τη ναυτιλία. Έθεσε νωρίς τον προβληματισμό της για το λεγόμενο “πλαίσιο μηδενικών εκπομπών”, προτείνοντας σημαντικές βελτιώσεις, έτσι ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητες όλων των τομέων της ναυτιλίας και στην πραγματικότητα της παγκόσμιας αγοράς καυσίμων.
Οι διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν υπήρξαν επίπονες και ανέδειξαν σοβαρές αδυναμίες ως προς τα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης, την άδικη μεταχείριση του LNG καυσίμου, τις αδικαιολόγητα υψηλές κυρώσεις προς τη ναυτιλία που, εάν υιοθετούνταν, θα προκαλούσαν πιθανώς σοβαρές δυσλειτουργίες στο παγκόσμιο εμπόριο και αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων.
Η ψήφιση της τελικής συμφωνίας αναβλήθηκε για έναν χρόνο, μέσα στον οποίο απαιτείται να γίνουν σημαντικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των μελών του IMO, ενσωματώνοντας τις απόψεις της αγοράς με ρεαλισμό και δικαιοσύνη. Αυτό επιτάσσει η ανάγκη για ενεργειακή ασφάλεια τόσο για τη διεθνή ναυτιλία αλλά και για την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη.
Η Ελλάδα με τη μεγάλη ναυτική παράδοση, την ιδιαίτερη τεχνογνωσία και τον ισχυρότερο στόλο, θα διεκδικήσει έναν σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις αυτές για το υπό διαμόρφωση πλαίσιο».
