Η ιστορία πίσω από τις κλοπές στο Λούβρο: Από το σπαθί του Καρόλου Ι΄ μέχρι τα κοσμήματα της αίθουσας Απόλλωνα
Μια ομάδα τεσσάρων δραστών κατάφερε να εισβάλει στην αίθουσα του Απόλλωνα στο Λούβρο, σπάζοντας προθήκες και αποσπώντας κοσμήματα ανεκτίμητης αξίας μέσα σε μόλις επτά λεπτά. Το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού δημοσιοποίησε τη λίστα με τα κλεμμένα αντικείμενα, ανάμεσά τους τιάρα, κολιέ και σκουλαρίκια από τα σετ της βασίλισσας Μαρίας Αμαλίας, της βασίλισσας Ορτάνς και της αυτοκράτειρας Μαρίας Λουίζας, διακοσμημένα με ζαφείρια Κεϋλάνης και σμαράγδια.
Ωστόσο, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η αίθουσα του Απόλλωνα γίνεται στόχος κλοπής. Το 1976, κατά τη διάρκεια ένοπλης ληστείας, εκλάπη το στρατιωτικό σπαθί του Καρόλου Ι΄ της Γαλλίας, από τον Οίκο των Βουρβόνων. Το σπαθί, που είχε δημιουργηθεί για τον Λουδοβίκο ΙΗ΄ και χρησιμοποιήθηκε στην στέψη του Καρόλου Ι΄ το 1824, μετατράπηκε αργότερα για να χρησιμοποιηθεί από τον Ναπολέοντα Γ΄ στον γάμο του το 1853 στην Παναγία των Παρισίων. Μετά την πώληση των διαμαντιών του στέμματος το 1887, το σπαθί παραδόθηκε στο Λούβρο. Μέχρι σήμερα παραμένει ανεξερεύνητο και αγνοείται.
Το Λούβρο, αν και προστατεύεται από αυστηρά μέτρα ασφαλείας, έχει βιώσει και άλλες σημαντικές κλοπές στο παρελθόν. Η πιο διάσημη ήταν η αρπαγή της Μόνα Λίζα το 1911, που είχε προκαλέσει ευρεία αναστάτωση. Ο πίνακας βρέθηκε τρία χρόνια αργότερα στη Φλωρεντία, επιστρέφοντας στον φυσικό του χώρο.
Επιπλέον, το 1983 εξαφανίστηκαν είδη πανοπλίας του 16ου αιώνα, που επανεμφανίστηκαν το 2011, ενώ το 1998 κλάπηκε ένας πίνακας του Καμίλ Κορό, γεγονός που οδήγησε σε αναθεώρηση των μέτρων ασφαλείας. Αυτός ο πίνακας δεν έχει ακόμη βρεθεί.
Οι κλοπές αυτές δείχνουν πως παρά τα μέτρα, το Λούβρο παραμένει στόχος για δράστες που αναζητούν θησαυρούς από την ιστορία και την τέχνη, αφήνοντας πίσω τους αναπάντητα ερωτήματα και απώλειες ανεκτίμητης πολιτιστικής αξίας.
