Μητσοτάκης στη Βουλή: Ο Άγνωστος Στρατιώτης είναι ιερός χώρος πέρα από κόμματα και πολιτικές σκοπιμότητες

Η Βουλή βρίσκεται σε έντονο πολιτικό διάλογο για το νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών που αφορά την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Ωστόσο, η συζήτηση έχει επικεντρωθεί στη χθεσινή τροπολογία της κυβέρνησης που στοχεύει στην προστασία της ακεραιότητας και της ειδικής χρήσης του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη.

Πριν από λίγο, η πλειοψηφία της Βουλής απέρριψε τις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας που υπέβαλαν τα κόμματα ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας, ανοίγοντας τον δρόμο για την εφαρμογή της τροπολογίας.

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, στην ομιλία του κατά τη συνεδρίαση της ολομέλειας, τόνισε πως ο χώρος του Μνημείου είναι ένας ιερός τόπος συνύπαρξης και μνήμης, ο οποίος δεν ανήκει σε καμία κυβέρνηση, κανένα κόμμα, καμία οργάνωση ή πρόσωπο. «Αποτελεί τόπο μνήμης εκείνων που έπεσαν για την πατρίδα και πρέπει να διαφυλαχθεί», υπογράμμισε.

«Το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη συμβολίζει την ενότητα των Ελλήνων απέναντι σε κάθε εθνικό κίνδυνο», είπε ο πρωθυπουργός. «Μιλάμε για έναν χώρο συνύπαρξης και όχι αντιπαλότητας. Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε με νηφαλιότητα είναι αν θέλουμε να διαφυλάξουμε αυτόν τον χαρακτήρα. Η απάντηση της κυβέρνησης και της πλειοψηφίας είναι καταφατική».

Ο κ. Μητσοτάκης επισήμανε πως δεν θα επιτρέπονται διαδηλώσεις που δεν συνάδουν με την αποστολή του μνημείου, ανεξαρτήτως του πόσο εύλογα ή δίκαια μπορεί να θεωρούνται τα αιτήματα των διαδηλωτών. Παράλληλα, ανέφερε ότι επί δεκαετίες υπήρχε ένα θολό τοπίο αρμοδιοτήτων, που μετέτρεψε το Μνημείο σε πεδίο κομματικής εκμετάλλευσης. «Το Μνημείο περνά στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όπου πρέπει να ανήκει ένα κενοτάφιο για τον ανώνυμο μαχητή που έπεσε για την ελευθερία. Το ΥΕΘΑ θα αναλάβει τη συντήρηση, φροντίδα και ανάδειξη, ενώ η Αστυνομία θα έχει την ευθύνη για την προστασία του», εξήγησε.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο πρωθυπουργός εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στα κόμματα της αντιπολίτευσης αναφορικά με την υπόθεση των Τεμπών, κατηγορώντας τους ότι χρησιμοποίησαν με αδίστακτο τρόπο τον πόνο των συγγενών των θυμάτων για πολιτική εκμετάλλευση.