[T] Νεκρός στα 53 του ο Ζόρζε Κόστα, θρύλος και τεχνικός διευθυντής της Πόρτο

Η Πορτογαλία και ειδικά η Πόρτο βυθίστηκαν σε θλίψη σήμερα, καθώς ο Ζόρζε Κόστα, εμβληματικός αρχηγός των Δράκων και νυν τεχνικός διευθυντής, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία μόλις 53 ετών.

Ο θάνατός του προήλθε από ανακοπή καρδιάς που υπέστη στο προπονητικό κέντρο της Πόρτο στην περιοχή Ολιβάλ. Το περιστατικό συνέβη λίγο μετά τις 12:30, λίγο μετά τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον τηλεοπτικό σταθμό Sport TV.

Ο Κόστα αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία και ζήτησε από το τηλεοπτικό συνεργείο να μεταφερθούν σε πιο δροσερό χώρο λόγω της ζέστης. Λίγα λεπτά αργότερα κατέρρευσε, με το ιατρικό τιμ του συλλόγου να επεμβαίνει άμεσα, χρησιμοποιώντας απινιδωτή.

Παρά την άμεση μεταφορά του με ασθενοφόρο στο πλησιέστερο νοσοκομείο και τη διασωλήνωσή του, δεν κατέστη δυνατό να σωθεί, με τον θάνατό του να προκαλεί σοκ σε όλη την ποδοσφαιρική κοινότητα.

Ο Ζόρζε Κόστα, γνωστός και ως «O Bicho» (Το Θηρίο), ξεκίνησε την καριέρα του από την FC Foz και το 1985 εντάχθηκε στην Πόρτο, όπου έμεινε συνδεδεμένος με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ομάδας.

Υπηρέτησε την Πόρτο για 13 σεζόν (1992–2005), με σύντομη θητεία στην Τσάρλτον το 2002, ενώ έκλεισε την ποδοσφαιρική του διαδρομή στη Σταντάρ Λιέγης (2005–2006).

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, κατέκτησε το Champions League, το Κύπελλο UEFA, το Διηπειρωτικό Κύπελλο, το Παγκόσμιο Κύπελλο U-20, οκτώ πρωταθλήματα Πορτογαλίας, πέντε Κύπελλα και πέντε Σούπερ Καπ, αγωνιζόμενος σε 383 αγώνες και πετυχαίνοντας 25 γκολ με τη φανέλα της Πόρτο.

Με την εθνική Πορτογαλίας κατέγραψε 50 συμμετοχές και δύο γκολ.

Μετά την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο, ξεκίνησε προπονητική καριέρα σε 13 συλλόγους και εθνικές ομάδες, όπως Μπράγκα, Ακαντέμικα, Κλουζ, Ανόρθωση, ΑΕΛ Λεμεσού, Παços Φερέιρα, Εθνική Γκαμπόν, Σφαξιέν (Τυνησία), Αρούκα, Τουρ (Γαλλία), Μουμπάι Σίτι (Ινδία), Γκαζ Μετάν (Ρουμανία), Φαρένσε, Ακαδέμικο Βισέου και Άβες.

Το 2024 επέστρεψε στην Πόρτο ως διευθυντής ποδοσφαίρου, συνεργαζόμενος με τον Αντρέ Βίλας-Μπόας.

Η απώλειά του αφήνει κενό σε ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας της Πόρτο και του πορτογαλικού ποδοσφαίρου γενικότερα, προκαλώντας βαθιά θλίψη σε φίλους, συναδέλφους και φιλάθλους.