Ανακάλυψη 800.000 ετών γλυκού νερού κάτω από τον Κορινθιακό Κόλπο
Μια διεθνής ερευνητική ομάδα αποκάλυψε την ύπαρξη ενός υδάτινου συστήματος ηλικίας 800.000 ετών στον πυθμένα του Κορινθιακού Κόλπου, όπου νερό χαμηλής αλατότητας έχει αποθηκευτεί σε ιζήματα κάτω από τη θάλασσα.
Η έρευνα εστίασε σε αυτή τη γεωλογικά ενεργή λεκάνη, γνωστή για την τεκτονική της δραστηριότητα και τις μεγάλες μεταβολές στη στάθμη της θάλασσας. Όπως εξηγεί η Σενάι Χοροζάλ, επικεφαλής της μελέτης, ο Κορινθιακός αποτελεί “ιδανικό φυσικό εργαστήριο για τη μελέτη των παράκτιων υπόγειων υδάτων χαμηλής αλατότητας”.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο “Hydrogeology Journal”, αναδεικνύει ότι κατά τις παγετώδεις περιόδους, η πτώση της στάθμης της θάλασσας επέτρεψε στο γλυκό νερό από βροχές και ποτάμια να διεισδύσει βαθιά στα ιζήματα και να διατηρηθεί. Το νερό αυτό βρίσκεται σε βάθη από 20 έως 600-700 μέτρα στην κεντρική λεκάνη, ενώ στα ιζήματα των Αλκυονίδων εντοπίζεται σε βάθη 15 έως 150 μέτρων.
Τα παράκτια στρώματα ιζημάτων μπορούν να φιλοξενήσουν περίπου 250 κυβικά χιλιόμετρα αυτού του πολύτιμου υπόγειου νερού. Η ομάδα χρησιμοποίησε σεισμικά δεδομένα, πυρήνες γεωτρήσεων από διεθνή προγράμματα όπως το IODP, και υδρογεωλογική μοντελοποίηση για να εξετάσει την κατανομή και την εξέλιξη της αλατότητας αυτού του νερού μέσα στον χρόνο.
Υπολογιστικές προσομοιώσεις των τελευταίων 800.000 ετών επιβεβαίωσαν ότι το νερό συγκεντρώθηκε κυρίως κατά τις παγετώδεις περιόδους, όταν η στάθμη της θάλασσας ήταν χαμηλή και μεγάλες εκτάσεις της υφαλοκρηπίδας αποκαλύφθηκαν. Η διατήρηση αυτών των υδάτινων σωμάτων οφείλεται στην ύπαρξη πλευρικών, χαμηλής διαπερατότητας ιζημάτων που λειτουργούν ως φυσικές δεξαμενές.
Η Χοροζάλ επισημαίνει ότι “παρόλο που το νερό δεν παραμένει εντελώς αμετάβλητο, το σύστημα έχει σταθεροποιηθεί σε χαμηλή αλατότητα, αναμειγνυόμενο με το θαλασσινό νερό μέσα από τις μεταβολές της στάθμης της θάλασσας”.
Σε μια περίοδο όπου η Ελλάδα και άλλες μεσογειακές χώρες αντιμετωπίζουν αυξανόμενη πίεση στους υδάτινους πόρους, η χαρτογράφηση και η κατανόηση αυτών των υπόγειων υδάτων αποκτούν ζωτική σημασία. Η επικεφαλής της μελέτης υπογραμμίζει ότι “η γνώση της θέσης και της ποσότητας αυτού του νερού είναι κρίσιμη για τη μακροπρόθεσμη διαχείριση των υδάτων, ειδικά ενόψει της κλιματικής αλλαγής”.
Ωστόσο, προειδοποιεί για την ανάγκη προσεκτικής προσέγγισης σε περίπτωση αξιοποίησης, λόγω της περιβαλλοντικής ευαισθησίας των παράκτιων συστημάτων.
