Η βεντέτα στα Βορίζια το 1953: Ένα πρωτοφανές μακελειό με 6 νεκρούς
Το καλοκαίρι του 1953, το μικρό χωριό Βορίζια, στους πρόποδες του Ψηλορείτη, έγινε πεδίο ενός πρωτοφανούς μακελειού που αιματοκύλησε την κοινότητα.
Η βεντέτα μεταξύ δύο οικογενειών ξέσπασε μέσα σε λίγες ώρες, προκαλώντας τον θάνατο έξι ανθρώπων και τον τραυματισμό δεκατεσσάρων, πολλοί εκ των οποίων σοβαρά. Η υπόθεση αυτή ξεχώρισε για την ένταση και ταχύτητα της βίας, μακριά από τα συνήθη πρότυπα βεντέτας που συχνά διαρκούν χρόνια.
Στις 27 Αυγούστου, ημέρα γιορτής του Αγίου Φανουρίου, όταν το χωριό συγκεντρωνόταν στο μεγάλο πανηγύρι, ο 31χρονος Μανούσος Β. επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στον 38χρονο δασοφύλακα Γιάννη Φρ., τραυματίζοντάς τον θανάσιμα με μαχαίρι έξω από το καφενείο. Οι λόγοι της επίθεσης δεν έγιναν ποτέ επίσημα γνωστοί, αν και επικρατούσε η εκδοχή ότι ο δασοφύλακας είχε καταλάβει τον Μανούσο να κόβει παράνομα ξύλα και εκείνος επιχείρησε να τον απομακρύνει προτού καταγγελθεί στη Χωροφυλακή.
Το φονικό προκάλεσε αναστάτωση και ένταση στο χωριό. Λίγο αργότερα, ο 18χρονος Μανούσος Β., πρώτος εξάδελφος του δολοφόνου και γιος του προέδρου της κοινότητας, δέχθηκε σφαίρα στην κοιλιακή χώρα ενώ βρισκόταν στο μπαλκόνι του σπιτιού του, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Η ενέργεια αυτή επιβεβαίωσε την κλιμάκωση της βεντέτας, που πλέον είχε πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Η τραγωδία του 1953 άφησε ανεξίτηλο σημάδι στην ιστορία των Βοριζίων, ενός χωριού που ως τότε είχε γνωρίσει ήσυχες ζωές βασισμένες στη γεωργία και την καλλιέργεια ελιάς. Το μακελειό εκείνης της ημέρας έφερε το χωριό στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και αποτύπωσε μία από τις πιο σκοτεινές σελίδες της τοπικής ιστορίας.
Η υπόθεση παραμένει σημείο αναφοράς για τη μελέτη των κοινωνικών συγκρούσεων και των επιπτώσεών τους στις μικρές κοινότητες, αναδεικνύοντας την τραγική διάσταση που μπορούν να λάβουν οι παραδοσιακοί θεσμοί όπως η βεντέτα, όταν ξεφεύγουν από τα όρια της διαχείρισης και της συμφιλίωσης.
