Μακρόν: Σημαντικά βήματα για την Ουκρανία αλλά ο Πούτιν απορρίπτει την ειρήνη

Σε αποκλειστική συνέντευξη μετά τη σύνοδο κορυφής στον Λευκό Οίκο, ο Εμανουέλ Μακρόν τόνισε τη σημασία των πρόσφατων διεθνών συζητήσεων για την Ουκρανία, χαρακτηρίζοντας τα αποτελέσματα ως κρίσιμα και καθοριστικά.

Ο Γάλλος πρόεδρος αναφέρθηκε στην καθοριστική συμμετοχή των ΗΠΑ στο πλαίσιο που θα διασφαλίσει την επόμενη ημέρα στην Ουκρανία, εφόσον επιτευχθεί συμφωνία ειρήνης, επισημαίνοντας ότι ο Αμερικανός πρόεδρος έχει συμβάλει σημαντικά στη διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης μετά από χρόνια ένοπλων συγκρούσεων.

Εκφράζοντας την αισιοδοξία του Αμερικανού ομολόγου του, ο Μακρόν χαρακτήρισε «εξόχως ενθαρρυντική» την προοπτική συμφωνίας, διατηρώντας ωστόσο προσωπική επιφύλαξη ως προς την πραγματική βούληση της Μόσχας. Συγκεκριμένα, υπογράμμισε: «έχω την αίσθηση -και μπορεί να είμαι εγώ ο απαισιόδοξος- πως ο πρόεδρος Πούτιν δεν έχει καμία διάθεση για ειρήνη».

Εξίσου σημαντική είναι η ανάγκη διατήρησης των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, τις οποίες ο Μακρόν θεωρεί απαραίτητο να διατηρηθούν ακόμη και μετά από ενδεχόμενη ειρηνευτική συμφωνία, τόσο σε πρωτογενές όσο και σε δευτερογενές επίπεδο.

Ο πρόεδρος της Γαλλίας επεσήμανε τον διττό άξονα των εγγυήσεων ασφαλείας για το Κίεβο, υπογραμμίζοντας την ανάγκη οικοδόμησης ενός ισχυρού ουκρανικού στρατού χωρίς περιορισμούς σε προσωπικό και εξοπλισμό. Παράλληλα, επισήμανε τον κρίσιμο ρόλο της Ευρώπης στην παροχή των απαραίτητων μέσων για την υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού.

Η «Συμμαχία των Προθύμων» καλείται να συνδράμει την Ουκρανία με εκπαίδευση, εξοπλισμό και κοινές επιχειρήσεις στα ουκρανικά εδάφη αμέσως μετά την επίτευξη συμφωνίας, σύμφωνα με τον Μακρόν.

Σε σχέση με τις προτάσεις ανταλλαγής εδαφών, που έχουν θέσει οι ρωσικές αρχές και υποστηρίζονται από τον Ντόναλντ Τραμπ, ο Γάλλος πρόεδρος τόνισε ότι δεν πρέπει να εξισώνεται ο επιτιθέμενος με το θύμα και ότι τέτοιες αποφάσεις αποτελούν αποκλειστικά εθνικό ζήτημα της Ουκρανίας.

Τέλος, ο Μακρόν προειδοποίησε πως η αναγνώριση των κατεχόμενων εδαφών από τη Δύση θα σήμαινε την κατάρρευση της παγκόσμιας τάξης και θα ακύρωνε την ικανότητα των μεγάλων δυνάμεων να λειτουργούν ως εγγυητές της ειρήνης.