Η Αναγεννητική Οδοντιατρική Φέρνει Επανάσταση με Εργαστηριακά Καλλιεργημένα Δόντια

Η επίσκεψη στον οδοντίατρο είναι για πολλούς μια αγχωτική εμπειρία, ειδικά όταν απαιτείται αντικατάσταση δοντιού με εμφύτευμα. Η τρέχουσα διαδικασία περιλαμβάνει την τοποθέτηση μεταλλικής βίδας τιτανίου στο οστό της γνάθου, με αναμονή μηνών για σταθεροποίηση πριν την προσθήκη της στεφάνης.

Ωστόσο, η αναγεννητική οδοντιατρική υπόσχεται να αλλάξει ριζικά το τοπίο. Ερευνητικές ομάδες παγκοσμίως εργάζονται για τη δημιουργία βιολογικών δοντιών, καλλιεργημένων από τα ίδια τα κύτταρα του ασθενούς, που θα εμφυτεύονται και θα αναπτύσσονται φυσιολογικά στη γνάθο.

Στο King’s College του Λονδίνου, η δρ Άνα Αντζελόβα Βολπόνι έχει αφιερώσει σχεδόν δύο δεκαετίες στην ανάπτυξη εργαστηριακών δοντιών. Το 2013, η ομάδα της πέτυχε να αναπτύξει δόντι με χρήση κυττάρων τόσο ανθρώπινων όσο και ποντικιών, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό ορόσημο.

Φέτος, η δρ Βολπόνι ηγήθηκε νέας μελέτης που βελτιώνει το υλικό ανάπτυξης των δοντιών στο εργαστήριο. Το νέο υλικό, μια υδρογέλη με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό, μιμείται καλύτερα το φυσικό στοματικό περιβάλλον από το προηγούμενο κολλαγονικό ικρίωμα, ενισχύοντας την επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων που σχηματίζουν το δόντι.

Η ιδέα της δημιουργίας δοντιών στο εργαστήριο ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, αλλά η καινοτομία της ομάδας της Βολπόνι ήταν η χρήση ενήλικων ανθρώπινων κυττάρων ούλων σε συνδυασμό με «προγονικά» οδοντικά κύτταρα από ποντίκια. Όπως εξηγεί η ίδια, “Τα δύο είδη κυττάρων επικοινωνούν μεταξύ τους σε μια μορφή “συνομιλίας”” και το κατάλληλο περιβάλλον, το ικρίωμα, είναι κρίσιμο για την ανάπτυξη.

Στη νέα μελέτη, τα κύτταρα από έμβρυα ποντικών αναμειγνύονται και εγχέονται στην υδρογέλη, όπου για περίπου οκτώ ημέρες σχηματίζονται οδοντοειδείς δομές. Στη συνέχεια, αυτά τα πρωτοδόντια μεταφέρονται σε ποντίκια όπου εξελίσσονται σε πλήρη δόντια με ρίζες και αδαμαντίνη.

Παρά τα εμπόδια που παραμένουν, όπως η αντικατάσταση των εμβρυϊκών κυττάρων ποντικού με ενήλικα ανθρώπινα, η δρ Βολπόνι προβλέπει δύο πιθανούς δρόμους εφαρμογής: είτε καλλιέργεια του δοντιού σε πρώτο στάδιο και εμφύτευση για να ολοκληρωθεί φυσικά στη γνάθο, είτε πλήρης καλλιέργεια στο εργαστήριο και στη συνέχεια χειρουργική τοποθέτηση.

Η ανάπτυξη βιολογικών δοντιών έχει σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των εμφυτευμάτων. Ένα τέτοιο δόντι θα γινόταν αποδεκτό από τον οργανισμό χωρίς φλεγμονές ή απορρίψεις και θα είχε την ίδια αίσθηση και ελαστικότητα με το φυσικό δόντι, σε αντίθεση με τα εμφυτεύματα που, παρά τη σταθερότητα, δεν προσφέρουν αίσθηση ή ελαστικότητα καθώς συγχωνεύονται απλώς με το οστό.