Η συζήτηση για αθανασία μέσω μεταμοσχεύσεων και η αλήθεια της επιστήμης
Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης στο Πεκίνο, μια απρόσμενη συζήτηση μεταξύ των ηγετών της Ρωσίας, Κίνας και Βόρειας Κορέας προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, μέσω μεταφραστή, ανέφερε πως η συνεχής αντικατάσταση οργάνων θα μπορούσε να διατηρήσει τον άνθρωπο νεότερο και να καθυστερήσει το γήρας, ίσως ακόμη και να οδηγήσει σε αθανασία.
Η συνομιλία αυτή, που μεταδόθηκε ζωντανά από την κρατική τηλεόραση της Κίνας και παρακολούθησαν δισεκατομμύρια, δημιούργησε έντονο διάλογο γύρω από ηθικά και επιστημονικά ζητήματα. Ο Σι Τζινπίνγκ απάντησε ότι ορισμένοι προβλέπουν πως οι άνθρωποι μπορεί να ζήσουν μέχρι τα 150 χρόνια μέσα στον 21ο αιώνα.
Οι μεταμοσχεύσεις έχουν ήδη σώσει εκατοντάδες χιλιάδες ζωές, με τα μοσχεύματα να λειτουργούν για δεκαετίες. Ωστόσο, η ιδέα της αέναης αντικατάστασης οργάνων συνοδεύεται από σοβαρούς κινδύνους. Κάθε χειρουργείο φέρει κινδύνους, ενώ οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν ισχυρά ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που αυξάνουν την ευαισθησία σε λοιμώξεις. Επιπλέον, η απόρριψη μοσχεύματος παραμένει πρόβλημα.
Οι επιστήμονες εργάζονται πάνω σε καινοτόμες τεχνικές, όπως η χρήση γενετικά τροποποιημένων χοίρων για την παραγωγή πιο συμβατών οργάνων, αλλά και η ανάπτυξη οργάνων από βλαστοκύτταρα. Παρά τις ενθαρρυντικές προόδους, η μακροπρόθεσμη επιβίωση παραμένει αβέβαιη.
Ειδικοί όπως ο καθηγητής Julian Mutz από το King’s College London εκφράζουν επιφυλάξεις σχετικά με την ιδέα της αθανασίας μέσω μεταμοσχεύσεων, θεωρώντας ότι η ουσιαστική αύξηση του προσδόκιμου ζωής είναι προς το παρόν αμφίβολη.
Ο καθηγητής Neil Mabbott από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου υποστηρίζει ότι το ανώτατο όριο ζωής πιθανόν να μην ξεπεράσει τα 125 χρόνια, αναφέροντας ως παράδειγμα τη Ζαν Καλμάν, που έζησε 122 χρόνια. Τονίζει πως, ακόμα και με νέα όργανα, το σώμα παραμένει ευάλωτο στην ηλικία λόγω της μειωμένης ανθεκτικότητας σε λοιμώξεις και τραύματα.
Η συζήτηση Πούτιν, Σι και Κιμ φέρνει στο φως το ενδιαφέρον θέμα της αιώνιας ζωής, όμως η επιστήμη μας υπενθυμίζει τα όρια και τις προκλήσεις που παραμένουν για να προσεγγίσουμε αυτόν τον στόχο.
