Ευθυμιάδης για τις φωτιές: Η σύνδεση των παιδιών με τα δέντρα είναι η λύση

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης εξέφρασε μέσα από τα social media την ανησυχία του για τις πυρκαγιές που καταστρέφουν τη χώρα μας, επισημαίνοντας ότι η βασική ευθύνη ανήκει στην παιδεία και στα πρότυπα που δίνουμε στα παιδιά.

Σε ανάρτησή του στο Instagram, τόνισε πόσο σημαντικό είναι οι νέοι να νιώσουν συνδεδεμένοι με τα δέντρα και τη φύση. Όπως έγραψε, «Η βάση των ευθυνών μας για τις φωτιές, είναι η παιδεία και το παράδειγμα που δίνουμε στα παιδιά. Όλες οι κυβερνήσεις μας προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη φύση στη συνείδηση των παιδιών – γι αυτό και το μάθημα τής Μελέτης τού περιβάλλοντος, θεωρείται δευτερεύον και συνήθως δεν γίνεται γιατί στην ώρα του θα αναπληρωθεί η χαμένη ώρα των μαθηματικών ή της γλώσσας».

Ο ηθοποιός μοιράστηκε επίσης μια προσωπική του ανάμνηση από το δημοτικό, όταν διαφώνησε με τον δάσκαλό του σχετικά με την κατηγοριοποίηση των δέντρων ως άψυχα αντικείμενα. Αναφέρει: «Όταν πήγαινα στο δημοτικό και ήρθε η ώρα να μας μιλήσει ο δάσκαλος για τα έμψυχα και τα άψυχα, μας είπε ότι τα δέντρα και τα φυτά ανήκουν στα άψυχα. Για άλλη μία φορά διαφώνησα μαζί του: ‘Μα τα δέντρα είναι φίλοι μου, μιλάω μαζί τους’. Εκνευρίστηκε και για άλλη μία φορά έσπασε ένα ξύλινο χάρακα χτυπώντας με στις παλάμες (με την άδεια και τις ευλογίες του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων). Ελπίζω σήμερα να λένε άλλα πράγματα στα παιδιά».

Σε άλλη ανάρτησή του, υπογράμμισε την ανάγκη να επιτρέψουμε στα παιδιά να αναπτύξουν μια ουσιαστική σχέση με τα δέντρα: «Εάν δεν επιτρέψουμε στα παιδιά να νιώσουν αυτή τη σύνδεση με τα δέντρα, θα κάνουν και αυτά τα ίδια λάθη που κάνουμε κι εμείς. Μόνο αν διδάξουμε στα παιδιά πόσο πολύ μας αγαπάνε τα δέντρα, θα αφυπνίσουμε αυτή τη φιλία».

Στη συνέχεια εξηγεί τη σημασία της φυσικής σχέσης με τη φύση: «Μόνο αν εξηγήσουμε στα παιδιά ότι η εκπνοή μας (διοξείδιο του άνθρακα), είναι δηλητήριο και αυτό το δηλητήριο το παίρνουν οι φίλοι μας τα δέντρα, το φιλτράρουν και το μετατρέπουν σε ζωή (οξυγόνο), που το παίρνουμε με την εισπνοή μας, θα καταλάβουν πόσο πολύ τα χρειαζόμαστε». Επιπλέον, αναφέρει ότι το παιδί πρέπει να έχει την εμπειρία να σκαρφαλώνει σε δέντρα για να αντιληφθεί τη ζωντάνια και την αγάπη που προσφέρουν, παρά τις ανησυχίες των γονιών.

Ολοκληρώνοντας, ο Ευθυμιάδης επισημαίνει την αντίφαση που συναντά στα πάρκα, όπου τα δέντρα κλαδεύονται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτρέπεται η επαφή των παιδιών μαζί τους. Όταν ρώτησε γιατί γίνεται αυτό, του απάντησαν: «Για να μην πάρουν φωτιά». Ο ίδιος σχολιάζει: «Για άλλη μία φορά προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την ασθένεια, χωρίς να ψάξουμε την αιτία της». Και καταλήγει με ένα δυνατό μήνυμα: «Μόνο αν τα δέντρα μπουν στις προσευχές των παιδιών, θα γλιτώσουν από την τρέλα του σύγχρονου ανθρώπου».