Χριστίνα Βίδου: Η πιο δύσκολη ερώτηση της κόρης μου για τον πατέρα της
Η Χριστίνα Βίδου μοιράστηκε μια πολύ προσωπική στιγμή, αποκαλύπτοντας ποια ήταν η πιο δύσκολη ερώτηση που της έχει κάνει η κόρη της, η Λορένα, σχετικά με τον πατέρα της, ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή.
Η δημοσιογράφος έχει μιλήσει ανοιχτά στο παρελθόν για τον πόνο της απώλειας του πρώην συζύγου της και πατέρα της κόρης τους. Η σχέση της με την έφηβη Λορένα χαρακτηρίζεται από ελεγχόμενες εντάσεις, που θεωρεί απολύτως φυσιολογικές.
Σε συνέντευξή της στην εκπομπή «Super Κατερίνα», η Χριστίνα εξήγησε: «Αν δεν υπάρξουν ταραχές και εντάσεις ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά την περίοδο της εφηβείας, κάτι δεν κάνεις καλά. Το παιδί στην εφηβεία οφείλει να σε αποδομήσει. Η κόρη μου περνάει μια πολύ ήπια εφηβεία, επομένως είμαστε καλά». Όσο για την πιο δύσκολη ερώτηση, τόνισε: «Η πιο δύσκολη ερώτηση που μου έχει κάνει η κόρη μου ήταν πολλά χρόνια πίσω, όταν με ρώτησε για τον πατέρα της».
Πριν από δύο χρόνια, σε συνέντευξή της στην εκπομπή «Μπαμπά-δες», η Χριστίνα είχε περιγράψει πώς η κόρη της βίωσε το διαζύγιο και την απώλεια του πατέρα της. «Πήραμε διαζύγιο όταν ήταν η κόρη μου 4 ετών. Τότε ήταν, ναι μεν, μικρό το παιδί, αλλά αντιλήφθηκε ότι ο μπαμπάς και η μαμά θα ζουν χωριστά. Μέχρι να προσαρμοστούμε όλοι, της ήταν και εκείνης δύσκολο. Πολύ δύσκολο» είχε δηλώσει.
Επιπλέον, είχε προσθέσει: «Είναι προτιμότερο να υπάρχει στο σπίτι αγάπη, από το να μην υπάρχει καθόλου. Εμείς δεν θέλαμε να συμβιβαστούμε, γιατί θέλαμε το παιδί να μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον με αγάπη. Αν αυτό σήμαινε δύο ξεχωριστά σπίτια, τότε θα ήταν δύο ξεχωριστά σπίτια. Όμως αυτό δεν έγινε από τη μία μέρα στην άλλη, δεν ήταν τίποτα εύκολο. Ήθελε πολλή δουλειά».
Για την απώλεια του πρώην συζύγου της, η Χριστίνα είχε εκφράσει: «Η απώλεια του μπαμπά της ήρθε όταν εγώ κατάλαβα ότι έπρεπε να πάω σε ψυχαναλυτή. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν εύκολο για εκείνη, αλλά μπορώ να πω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι είμαι πάρα πολύ περήφανη για την κόρη μου. Ο Σωκράτης ήθελε να αποτεφρωθεί και η κόρη μας να πετάξει την τέφρα του. Δεν μπορείς να φανταστείς από τη μια τη βαθιά συγκίνηση και τον πόνο, και από την άλλη μέσα μου το πόσο περήφανη ήμουν για αυτό το παιδί που το έκανε».
