Μυρτώ Αλικάκη: Η συμφιλίωση με τον θάνατο και η ματιά στη ζωή που αλλάζει
Η Μυρτώ Αλικάκη μοιράστηκε σκέψεις για το επερχόμενο remake της αγαπημένης σειράς «Υπέροχα πλάσματα», αλλά και για την προσωπική της σχέση με τη νέα εποχή και τον χρόνο που κυλάει γρήγορα.
Για την επιστροφή της σειράς, που στιγμάτισε μια ολόκληρη γενιά, σημείωσε στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον»: «Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ξεκινήσουμε γυρίσματα τον Ιανουάριο για τα Υπέροχα πλάσματα. Επειδή είχα και την παράσταση Λίντα, είπα να μην περιμένω τον Γενάρη, να είμαι και σε όλη την παράσταση, να έχω μία εικόνα που ταιριάζει πολύ κι εκεί…».
Περιέγραψε την αίσθηση που άφησε η σειρά στη γενιά των σημερινών 50άρηδων, που είδε τον εαυτό της να αντικατοπτρίζεται στην «καλώς εννοούμενη ανωριμότητα» που χαρακτήριζε τότε: «Η γενιά μου μεγάλωσε με αρκετές ευκολίες, σε μία μακρά περίοδο ευημερίας για τη χώρα, με μία αίσθηση ότι ό,τι θέλουμε να κάνουμε, θα το κάνουμε», είπε, τονίζοντας τη μεγάλη διαφορά με τα τελευταία 15 χρόνια.
Όσον αφορά τις αλλαγές που φέρνει η σύγχρονη εποχή, παραδέχτηκε τη δυσκολία να συμβαδίσει κανείς με την ταχύτητα και το στρες της καθημερινότητας: «Γενικά έχουμε μία τάση όσο μεγαλώνουμε να μας φαίνεται ξένο αυτό που είναι τώρα, το οποίο είναι λογικό», εξήγησε. «Δεν υπάρχει χρόνος στον σύγχρονο κόσμο. Υπάρχει στρες, τρομερή ταχύτητα, δεν συγκεντρωνόμαστε σε ένα πράγμα και το βλέπω και από εμένα».
Η ίδια παραδέχτηκε πως ηρεμία και γαλήνη είναι δύσκολο να βρει σήμερα: «Δεν θυμάμαι ποτέ να έχω αυτό το στρες που έχω τώρα. Προσπαθώ να αντιστέκομαι σε μικρά διαστήματα της ημέρας. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς όλα αυτά τα πράγματα. Στα 30 μου δεν είχα καν email. Πόσο ωραία ήταν η ζωή χωρίς email».
Στο τέλος της συζήτησης, μίλησε ανοιχτά για τον θάνατο, εκφράζοντας μια βαθιά συμφιλίωση: «Θα έλεγα ότι με την απώλεια και τον θάνατο είμαι αρκετά συμφιλιωμένη, εκτός αν πρόκειται για πολύ νέους ανθρώπους, που εκεί δεν νομίζω ότι μπορείς να συμφιλιωθείς».
«Νιώθω ότι όταν ένας άνθρωπος έχει ζήσει τη ζωή του σε ικανοποιητικό βαθμό και κυρίως όταν φύγει εύκολα και γρήγορα, για εμένα αυτό είναι το σημαντικό. Δεν έχω τη φαντασίωση του να τα εκατοστήσω, αλλά εύχομαι να φύγω εύκολα και γρήγορα. Πιο πολύ αυτό με ανησυχεί» πρόσθεσε.
Τέλος, επεσήμανε τη σημασία της αποδοχής του αναπόφευκτου: «Έχω αυτή την κοσμοθεωρία πως ό,τι είναι τετελεσμένο και δεν μπορείς να το αποφύγεις, γλιτώνεις πολύ κόπο και χρόνο να το αποδεχτείς. Ο θάνατος είναι το μόνο σίγουρο που θα σου συμβεί. Οπότε ποιο το νόημα του να καταναλώνεις χρόνο στο πότε θα φύγεις, πώς θα φύγεις κτλ».
