Ντρου Μπάριμορ: Η ζωή μου άλλαξε όταν μπήκα σε κέντρο απεξάρτησης στα 14
Σε ηλικία μόλις 14 ετών, η Ντρου Μπάριμορ πήρε μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής της: να μπει σε κέντρο απεξάρτησης. Σε πρόσφατη συνέντευξή της στην εκπομπή «The Drew Barrymore Show» την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου, η ηθοποιός μίλησε ανοιχτά για αυτή την εμπειρία που τη σημάδεψε.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης με τον Μέι Μάρτιν, δημιουργό και πρωταγωνιστή της σειράς «Wayward» στο Netflix, η Μπάριμορ εξήγησε πως η παραμονή της σε κέντρο αποκατάστασης ήταν μια περίοδος που την βοήθησε να ανακαλύψει το θάρρος και την αλήθεια της. Η σειρά του Μάρτιν ασχολείται με την πραγματικότητα εφήβων σε απομονωμένα σχολεία που αντιμετωπίζουν προκλήσεις, βασισμένη σε προσωπικές εμπειρίες του ίδιου και ενός παιδικού του φίλου.
«Ήμουν κι εγώ ένα παιδί που απομακρύνθηκε και μπήκε σε ένα τέτοιο μέρος για δύο χρόνια», αποκάλυψε η Μπάριμορ, προκαλώντας την έκπληξη του Μάρτιν που δεν γνώριζε το παρελθόν της. Η ίδια τόνισε ότι, παρά τις δυσκολίες, η εμπειρία αυτή ήταν «το καλύτερο πράγμα που μου συνέβη ποτέ», καθώς την ενθάρρυνε να εκφράζει την αλήθεια της, να βρίσκει το χιούμορ και τον ηρωισμό μέσα στη διαδρομή της.
«Υπήρχε ένα φως σε όλο αυτό που έζησα στο ίδρυμα. Κρατώ πολλά από εκείνα τα χρόνια ιερά μέσα μου. Αλλά δεν ήταν εύκολο. Ήταν απίστευτα δύσκολο», πρόσθεσε.
Ο Μάρτιν, που ο ίδιος βίωσε παρόμοια εμπειρία σε κέντρο θεραπείας στα 16 του, συμφώνησε, εκφράζοντας την προστατευτικότητα που νιώθει σήμερα απέναντι στους νέους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. «Με αντιμετώπισαν σαν πρόβλημα για πράγματα που ήταν απλώς ανθρώπινα», είπε, υπογραμμίζοντας πόσο πολύ τον διαμόρφωσε αυτή η εμπειρία.
Η Ντρου Μπάριμορ είχε μιλήσει παλαιότερα για την παραμονή της σε κέντρο απεξάρτησης το 2015 στη «Guardian», αποκαλύπτοντας πως ήταν 18 μήνες σε αποτοξίνωση λόγω χρήσης ουσιών και αλκοόλ στην εφηβεία της. «Ήμουν πραγματικά μόνη τότε και ένιωθα φρικτά. Ήταν μια πολύ επαναστατική περίοδος. Το έσκαγα συνέχεια, ήμουν πολύ, πολύ θυμωμένη», είχε δηλώσει.
Η ανοιχτή αυτή εξομολόγηση της Μπάριμορ φωτίζει τη σημασία της αποδοχής και της υποστήριξης για τους νέους που παλεύουν με προσωπικές δυσκολίες, δείχνοντας πως ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές μπορεί να αναδυθεί φως και ελπίδα.
