[T] Εκτοξεύεται το κόστος εξισορρόπησης ενέργειας: Ποιος πληρώνει το τίμημα;

Η αγορά εξισορρόπησης ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα γνωρίζει ραγδαία αύξηση, με το κόστος για το 2025 να υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει το 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί έντονες ανησυχίες για τη δομή και τη λειτουργία του συστήματος.

Οι Λογαριασμοί Προσαυξήσεων, και ειδικά ο Λογαριασμός Προσαυξήσεων 3 (ΛΠ3), που επιβαρύνει το κόστος ανακατανομής μονάδων που εισέρχονται και εξέρχονται στο σύστημα με εντολή του ΑΔΜΗΕ, έχουν αυξηθεί έως και 150% σε σύγκριση με το 2024. Η αύξηση αυτή επιβαρύνει υπέρμετρα τους καταναλωτές, ενώ παράλληλα δημιουργεί υπερκέρδη για τις μονάδες υδροηλεκτρικών και φυσικού αερίου, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΒΙΚΕΝ.

Αναρωτιέται κανείς ποιοι είναι οι πραγματικοί παράγοντες που οδηγούν σε αυτή την εκτόξευση κόστους και γιατί η ελληνική αγορά εξισορρόπησης παραμένει τόσο διαφορετική σε σχέση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Η αγορά εξισορρόπησης λειτουργεί ουσιαστικά ως το «φρένο» και το «τιμόνι» της ηλεκτρικής ενέργειας. Παρά τον προγραμματισμό παραγωγής και κατανάλωσης μέσω του χρηματιστηρίου ενέργειας, οι αναγκαίες καθημερινές διορθώσεις είναι αναπόφευκτες.

Οι δυσκολίες προκύπτουν από το γεγονός ότι οι ανανεώσιμες πηγές, όπως ο ήλιος και ο άνεμος, δεν παρέχουν σταθερή παραγωγή καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Επιπλέον, οι καταναλωτές ενδέχεται να καταναλώσουν περισσότερο ή λιγότερο ρεύμα από το προβλεπόμενο, ενώ απρόβλεπτες βλάβες σε εργοστάσια μπορεί να διαταράξουν το σύστημα.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο ΑΔΜΗΕ καλεί συγκεκριμένους παραγωγούς να παρέμβουν στο σύστημα, είτε παράγοντας επιπλέον ενέργεια, είτε μειώνοντας την παραγωγή, είτε βρίσκοντας σε εφεδρεία. Αυτές οι συνεχείς διορθώσεις συνιστούν την αγορά εξισορρόπησης, η οποία, όμως, επιβαρύνεται με υψηλό κόστος λόγω συμπεριφοράς των ηλεκτροπαραγωγών.

Το συγκεκριμένο κόστος δεν εμφανίζεται άμεσα στους λογαριασμούς των καταναλωτών, αλλά μετακυλίεται μέσα από άλλες χρεώσεις, καθιστώντας δυσδιάκριτη την πηγή της επιβάρυνσης.